σύνδεση

Έκαναν όλοι τους ειρήνη – Τι είναι η ειρήνη;

Έρνεστ Χέμινγουεϊ
Έκαναν όλοι τους ειρήνη – Τι είναι η ειρήνη; Καρικατούρα από τον Ούγγρο καλλιτέχνη Αλόις Ντέρσο, στην οποία εικονίζεται ο Μαρκήσιος Γκαρόνι δουλοπρεπής προς τον Μουσολίνι, περ. 1922-1923. UNITED NATIONS OFFICE AT GENEVA LIBRARY.

 

 

 

Όλοι οι Τούρκοι είναι ευγενείς και ο Ισμέτ Πασάς είναι λίγο κουφός.
Οι Αρμένιοι όμως; Τι θα γίνει με τους Αρμένιους;
Δυστυχώς οι Αρμένιοι.

Ο Λόρδος Κέρζον γουστάρει αγοράκια.
Και ο Τσιτσέριν επίσης.
Και ο Μουσταφά Κεμάλ. Είναι και μορφονιός.
Τα μάτια του είναι πολύ κοντά το ένα στ’ άλλο αλλά κάνει πόλεμο.
Τέτοιος είναι.

Ο Λόρδος Κέρζον δεν αγαπάει τον Τσιτσέριν. Διόλου.
Τα γένια του στάζουν και τα χέρια του είναι παγωμένα. Διαρκώς σκέφτεται.

Κι ο Λόρδος Κέρζον σκέφτεται. Είναι όμως πιο ψηλός και πάει και στο St. Moritz.

Ο κ. Τσάιλντ δεν φοράει καπέλο.
Ο Βαρώνος Χαγιάσι μπαινοβγαίνει στο αυτοκίνητο.
Ο Μεσιέ Μπαρέρ λαμβάνει διαρκώς τηλεγραφήματα.

Κι ο Μαρκήσιος Γκαρόνι επίσης.
Τα δικά του τηλεγραφήματα καταφθάνουν με μοτοσυκλέτες από τον ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ.
Ο ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ έχει μάτια αράπη κι έναν σωματοφύλακα και βγαίνει φωτογραφία διαβάζοντας ένα βιβλίο ανάποδα. Ο ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ είναι υπέροχος. Διαβάστε τη Daily Mail.
Ήξερα τον Μουσολίνι κάποτε. Κανείς δεν τον χώνευε τότε. Ούτε κι εγώ. Ήταν παλιοτόμαρο. Ρωτήστε τον Μεσιέ Μπαρέρ.

Πίνουμε όλοι κοκτέιλ. Είναι πολύ νωρίς για ένα κοκτέιλ;
Τι λες για ένα ποτό Τζωρτζ; Έλα Ναύαρχε να πάρουμε ένα κοκτέιλ.
Έχουμε λίγο χρόνο πριν το γεύμα. Γιατί όχι; Να μην είναι όμως πολύ ξηρό.

Λοιπόν τι νέα παιδιά σήμερα;
Α! Είναι δαιμόνιοι. Είναι δαιμόνιοι.

Ποιον έχουμε σήμερα στην υποεπιτροπή Ναύαρχε;

Ο κ. Σταμπολίσκι ανεβοκατεβαίνει τον λόφο. Ας μη μιλήσουμε για τον κ. Βενιζέλο. Είναι πανούργος. Είναι ολοφάνερο. Το καταλαβαίνεις από το γενάκι του.
Ο κ. Τσάιλντ δεν είναι πανούργος.
Η κυρία Τσάιλντ έχει στήθος πλάκα και ο κ. Τσάιλντ είναι ένας ιδεαλιστής κι έγραψε όλους τους προεκλογικούς λόγους του Χάρντινγκ και αποκαλεί τον Γερουσιαστή Μπέβεριτζ, Αλ.
Με ξέρεις Αλ.
Ο Λίνκολν Στέφενς είναι παρέα με τον Τσάιλντ. Είναι εύκολο να κάνεις πλάκα με το αρχικό γράμμα του ονόματός του.

Ύστερα υπάρχει και το ζήτημα της Μοσούλης.
Και του Έλληνα Πατριάρχη.
Τι θα γίνει με τον Έλληνα Πατριάρχη;


— Μετάφραση: Χάρης Βλαβιανός

 


 

 

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
Mustafa İsmet İnönü (1884-1973): Πρωθυπουργός και, μετά τον θάνατο του Κεμάλ, Πρόεδρος της Τουρκίας (1938-1950). Επικεφαλής της τουρκικής διπλωματικής αποστολής στο συνέδριο της Λωζάννης. Κατά τη διάρκειά του συνέβη και το εξής κωμικό που σχολιάζει και ο Χέμινγκγουεϊ: όποτε ανέβαινε στο βήμα ο Λόρδος Κέρζον, ο Ισμέτ Πασάς (που ήταν όντως βαρήκοος), έβγαζε το ακουστικό που φορούσε σε ένδειξη περιφρόνησης. Μόλις ο Βρετανός πολιτικός ολοκλήρωνε την παρέμβασή του, το ξαναφορούσε κι επαναλάμβανε κατά λέξη όσα είχε πει στην αρχική του τοποθέτηση.
George Nathaniel Curzon, (1859-1925): από τους σημαντικότερους Άγγλους πολιτικούς. Αντιβασιλέας της Ινδίας (1899-1905) και υπουργός Εξωτερικών της Μεγάλης Βρετανίας (1919-1924).
Georgy Vasilyevich Chicherin (1872-1936): Υπουργός Εξωτερικών της Σοβιετικής Ένωσης (1918-1930).
Hayashi Gonsuke (1860-1939): Ιάπωνας διπλωμάτης, τότε πρέσβης στο Λονδίνο, και εκπρόσωπος της χώρας του στη διάσκεψη.
Camillo Eugenio Garroni (1852-1935). Το 1911 τοποθετήθηκε από κυβέρνηση Τζολίτι έως το 1915 πρέσβης στην Κωνσταντινούπολη, ενώ το 1920 τοποθετήθηκε ύπατος αρμοστής. Παρέμεινε στη θέση του και μετά την άνοδο του φασισμού στην Ιταλία και ήταν επικεφαλής της ιταλικής αντιπροσωπίας στη διάσκεψη της Λωζάννης.
Camille Barrère (1851-1940). Γάλλος διπλωμάτης, πρέσβης στη Ρώμη το διάστημα 1897-1924. Ο πατέρας του εγκατέλειψε τη Γαλλία μετά το πραξικόπημα του Δεκεμβρίου 1851 και έτσι ο Καμίλ Μπαρέρ μεγάλωσε στην Αγγλία. Επέστρεψε στη Γαλλία το 1870, το 1871 όμως έλαβε μέρος στην πάλη των κομμουνάρων εναντίον του Θιέρσου και διέφυγε στο Λονδίνο ως πολιτικός εξόριστος ο ίδιος αυτή τη φορά. Αμνηστεύθηκε το 1879. Έγινε δεκτός στο διπλωματικό σώμα λόγω της πολιτικής διαφόρων κυβερνήσεων της Τρίτης Δημοκρατίας να διευρύνουν την κοινωνική βάση του διπλωματικού σώματος που στελεχωνόταν μέχρι τότε από την αριστοκρατία και την υψηλή αστική τάξη. Όταν πέθανε το 1940 θεωρήθηκε ο τελευταίος κομμουνάρος.
Aleksandar Stamboliyski (1879-1923): Πρωθυπουργός της Βουλγαρίας από το 1919 έως το 1923.
Warren Gamaliel Harding (1865-1923): Ο εικοστός ένατος Πρόεδρος των ΗΠΑ.
Albert Jeremiah Beveridge (1862-1927): Ένας από τους γνωστότερους Γερουσιαστές των ΗΠΑ. Συνέγραψε μια βιογραφία του Αβραάμ Λίνκολν. Το 1901 συναντήθηκε στην Γιάσναγια Πολυάνα με τον Τολστόι, αλλά κατέστρεψε το φιλμ που τράβηξε ο φίλος του Μπέρτον Χολμς, φοβούμενος ότι η δημοσιοποίηση της συνάντησης με Ρώσο συγγραφέα θα υπονόμευε την προσπάθειά του να διεκδικήσει το χρίσμα του κόμματός του για το αξίωμα του Προέδρου των ΗΠΑ.
Lincoln Steffens (1866-1936): Αμερικανός δημοσιογράφος, ο οποίος εκείνη την εποχή είχε ενθουσιαστεί με τον κομμουνισμό και τη Σοβιετική Ένωση (διάσημη είναι η φράση του όταν την επισκέφθηκε: «Είδα το μέλλον, και λειτουργεί».
Richard WashBurn Child (1881-1935). Σπούδασε νομικά, εργάστηκε αρχικά ως δημοσιογράφος και στη συνέχεια ως συγγραφέας κειμένων προπαγάνδας. Έγραφε τους προεκλογικούς λόγους του 29ου Προέδρου των ΗΠΑ Γουόρεν Χάρντινγκ, ο οποίος τον αντάμειψε με τη θέση πρέσβη στη Ρώμη και υπ’ αυτή την ιδιότητα μετείχε στην αμερικανική αντιπροσωπία στη Λωζάννη. Ήταν θερμός υποστηρικτής του Μουσολίνι και, όπως ισχυρίζεται στα απομνημονεύματά του, τον παρότρυνε να πραγματοποιήσει την πορεία στη Ρώμη. Στη συνέχεια έγραφε επ’ αμοιβή προπαγανδιστικά κείμενα του μουσολινικού καθεστώτος, ενώ μέχρι τον θάνατό του ήταν προπαγανδιστής των φασιστικών ιδεών στην Αμερική.